Een nieuw jaar. Nieuwe kansen, zeg je dan snel. Hoewel het in deze economische tijden juist snel over crises, financiële problemen, first dip, second dip en triple dip gaat, wil ik me daar dit keer vandaan houden, hoewel… ik kom er straks nog even op terug. Laten we het eerst positief insteken. U kent me langer als vandaag. Ik zoek graag naar mogelijkheden, samenwerking, elkaar versterken. Dat hou ik u ook iedere keer weer voor in ons Kring magazine.
Daarom kansen…
Kansen liggen er genoeg, zeker ook op Urk. Over de buitendijkse haven hoef ik eigenlijk niets te zeggen. Een groep ondernemers zag die kans. En samen met de lobby vanuit de maritieme commissie van de BKU wordt er door Flevo Port Urk druk uitgeoefend om deze kans niet voorbij te laten schieten. Voorbeelden zijn niet ver. Kijk maar naar Kampen. Wat kunnen we leren van Kampen? Overheden die elkaar vonden, gemeenten, provincies. Het bedrijfsleven. Ook in Flevoland wordt deze kans nu erkend. En met gedeputeerden Appelmans en Gijsberts hebben wij er alle vertrouwen in dat er dit jaar ook echt CONCRETE stappen aan overheidszijde gezet gaan worden. We weten wat we willen. Handen uit de mouwen. Slijptollen, droogdokken, timmerwerk, casco’s, onderhoud. Een maritieme werkhaven. Als BKU kunnen we niets anders doen dan druk uitoefenen in de lobby. En of de buitendijkse haven nu wel of niet op de Economische Agenda van de provincie staat, dat maakt niet uit. Een man, een man, een woord, een woord. Daarom is het ook belangrijk dat de gemeenteraad van Urk zich nog duidelijker uit gaat spreken. In een structuurvisie. Maar vooral in wat men voor zichzelf als rol ziet weggelegd. Participeren in een publiek deel van de haven? Ontwikkeling van het binnendijkse terrein? Dat nieuwe terrein zal een vliegwieleffect hebben. Kijk naar Kampen. Nog voor de haven klaar was, was alles verkocht. En ze gaan daar door. Gemeente, u kan, wil en moet keuzes maken. Zet duidelijke stappen en haak samen met de provincie aan als partner in Flevo Port Urk. Het zou geweldig zijn als we met de gemeenten Urk, NOP, Dronten en de provincie Flevoland tot een intentieovereenkomst zouden komen.
Kansen… zomaar opeens komen ze op je pad. Omdat een meelevend lid je er op wijst. Kansen die onder het stof liggen, of buiten je gezichtsveld. Zo kregen we eind vorig jaar de suggestie om te onderzoeken wat de kansen zijn voor het ontwikkelen van de ICT-branche op Urk. Genoeg bedrijven die hierin actief zijn. Genoeg jonge Urkers die studies in die richting volgen. Hoe kunnen we tussen studenten en de Urker ICT bedrijven dwarsverbanden leggen, op zo’n manier dat die branche als geheel daardoor gaat groeien? Met elkaar nieuwe kansen zoeken en benutten. De BKU pakt die handschoen op.
Kansen… en detailhandel. Iedere winkelier, ieder winkelcentrum zoekt naar nieuwe kansen. Als BKU proberen we dat in goede banen te leiden, in een gezamenlijke commissie waarin alle belangen gewogen en afgestemd worden. Dat is soms lastig, kan ik u als voorzitter van die commissie melden. Maar wel een uitdaging. Kansen liggen er volop. De gemeente ziet, of doet dat in ieder geval noodgedwongen, kansen op Lemsterhoek. Die zien wij niet. Dat zijn bedreigingen. Kansen liggen er langs en om de Klifweg, of op het haventerrein. Laten we in 2013 ook dat roer omgooien. De BKU heeft na overleg in de commissie Detailhandel aangegeven voorlopig niet mee te willen denken over een nieuwe detailhandelsnota. De discussie rond Lemsterhoek staat dit in de weg. We kunnen niet over een nieuw beleid nadenken als we op voorhand al weten dat kansen gedwarsboomd worden, omdat bedreigingen op de loer liggen. Een mooie uitdaging voor alle belanghebbenden in dit dossier voor 2013.
Wat voor kansen liggen er nog meer?
Kansen in het onderwijs… ook die zijn er, maar daar kom ik later op terug.
Als bestuur zoeken we ook naar kansen voor onze ‘kleine’ ondernemers. En klein zeg ik dan met alle respect. We krijgen als bestuur zo af en toe nog wel eens het verwijt dat we te weinig voor hun doen. Daar zijn wij het natuurlijk dan niet mee eens. Daarom is het goed om daar ook extra aandacht aan te besteden. Zo hebben we in ons magazine een rubriek opgenomen waar ondernemers hun zakelijke nieuwtjes onder de aandacht kunnen brengen. Gratis en voor niets. Maar als BKU zetten we ons ook in voor die kleine ondernemer. Ook die is gebaat bij een goede bereikbaarheid van zijn bedrijf. En versterking van onze economie, zal ook die ondernemer doen groeien in ambities. Het zal hem kansen bieden. Als BKU staan we daarom open voor suggesties, opmerkingen, tips, van juist die ondernemers. Laat ons weten hoe we nog meer als BKU voor u kunnen betekenen. We koesteren al onze leden. En waar mogelijk willen we dat ook in daden omzetten. Dus schroom niet. Spreek ons daarop aan. Want ook voor u liggen er kansen op de loer. Ook de kleine ondernemer is er bij gebaat om deel te nemen aan de BKU, om samen met andere ondernemers een vuist te maken.
En kansen zie ik ook nog steeds voor onze visserijsector. Zo hier en daar, ook lokaal, gaan nog wel eens geluiden op of het niet eens wat minder moet met de subsidies voor deze sector. Dat zou een verkeerde ontwikkeling zijn. Onze visserijindustrie is nog steeds een belangrijke levensader voor onze gemeenschap. Maar staat ook binnen Flevoland op een hoge positie wat betreft export. En een sector die in nood zit, verdient aandacht, zorg en steun. Daarvoor hebben wij een middel dat subsidie heet. En zo lang dat fenomeen in ons land en in Europa bestaat, moeten we alle registers opentrekken om daar zo optimaal mogelijk van te profiteren. Uiteraard wel met als doel om kansen te benutten die zonder subsidie misschien nét onbereikbaar blijven. Subsidie is geen doel op zich, maar een middel om die kansen te benutten.
Kansen liggen er ook op het visserijvlak, zonder dat die subsidie kost. Kansen die alleen maar goede wil kosten. Ik denk aan de relatie tussen de sorteerders en de afslag, tussen vissers en handelaren, tussen vissers onderling, tussen handel en verwerking onderling. Ik breek er iedere keer weer mijn hoofd over als mij weer een verhaal over wantrouwen, verdeeldheid en misgunnen mij ter ore komt. Wanneer stoppen we daar nou eens een keer mee? Wanneer gaan we nu eens echt de handen in elkaar slaan. Ik doe daarom een klemmend beroep, niet op de bestuurders van PO’s, afslagen, verenigingen van visgroothandelaren, of iets dergelijks, maar juist op de visserman, de verwerker en de handelaar. De mannen van de vloer en de zee. Ga nu eens écht met elkaar om tafel mét de wil om er met elkaar wat van te maken. Hoeveel leed moet er nog geleden worden? Hoeveel kotters moet er nog aan de ketting? Hoeveel verwerkers moeten er nog failliet gaan, voordat we met elkaar tot actie overgaan. Sluit een pact, vorm een blok, neem de macht in eigen handen. Niet ieder voor zich, maar als collectieve sector.
Als BKU hebben we aan de wieg gestaan van het Urker Viscentrum, dat opging in het North Sea Fish Center. Het kan toch niet zo zijn dat nu het miljoen is opgemaakt, dat we achterover blijven leunen en ieder onze eigen weg gaan? Pak de handschoen op, ga verder, misschien tegen de verdrukking in, maar toon daadkracht, met elkaar. Niet tegen elkaar. Bouw met elkaar aan een Urker platvisindustrie waar we trots op kunnen zijn, zoals we trots waren en zijn op de vissersvloot die we met elkaar hebben opgebouwd. Laten we het toch niet afbreken.
Kansen dus… Kansen te over. Je moet ze willen zien, je moet ze willen najagen. Als BKU-bestuur dragen we daar graag ons steentje aan bij. Maar uiteindelijk moet u als ondernemer het afmaken. U moet de daden bij de woorden voegen. Samen zijn we Urk. Samen vormen we het vliegwiel van de Urker economie. Iedere schakel is daarin belangrijk. Zeker in 2013.
Ik wens u nogmaals u veel heil en zegen in 2013.
Uw voorzitter,
Evert Jansen